Een lange rit door een prachtig landschap. We doen er twee dagen over, maar vervelen doen we ons niet, er is zoveel te beleven.

Niet ver van Sanka is het dinsdagmarkt. Op een reusachtig zandplein verkopen de boeren hun producten aan elkaar. Het krioelt er van de kleurig uitgedoste mensen. Hier kan je alles krijgen, van een een handvol kikkererwten tot een schaap (800 bir of 32 euro). Een medicijnvrouw heeft er een drukbeklante 'praktijk'. Zij is gespecialiseerd in het opknappen van ezels die ijzeren voorwerpen hebben ingeslikt. De dieren krijgen een vod in de keel gepropt, een drankje opgegoten en spuwen dan hun volledige maaginhoud uit. Deze vorm van waterboarding is zeer efficiënt.

Onderweg stoppen we regelmatig voor koffie. Voor de ingang van het 'koffiehuis' ligt gras ter verwelkoming. De koffiebonen worden voor je neus gebrand en ter goedkeuring moet je ruiken. Op een houtskoolvuurtje wordt de gemalen koffie gekookt en daarna geserveerd met gepofte maïs. En op de tafel komt een wierookvuurtje. Met heel veel suiker is de koffie best lekker.

Stilaan komen we in het land van de Oromi. In hun noordelijke gebied zijn de moslims manifest aanwezig. Hier zie je meer moskeeën dan kerken en ook de kledij van de vrouwen wordt gedicteerd door hun godsdienst. De dromedaris is het transportmiddel bij uitstek, want de woestijn is dichtbij. De hautaine dieren gaan onverstoord hun weg door het drukke stadsverkeer.

Naast ons hotel in Kombolcha is een overheidsinstelling van het ministerie van economie gevestigd. Hier heb je een kijk op het Ethiopië van de elite: zware splinternieuwe en geblindeerde 4x4's, privé-chauffeurs, westers geklede voluptueuze dames. In het hotel regelen de heren hun corrupte zaakjes bij een fles whisky en ver van het gewone volk.

Het management van dit overheidshotel is niet om over naar huis te schrijven. Als je iets vraagt is het er wel geweest, maar nu niet meer. De kok is waarschijnlijk een omgeschoolde smid, het vlees dat op de tafel kwam, was zwartgeblakerd. De waterkoker voor de thee deed het niet meer. Dit voldoet perfect aan de verwachtingen die we hadden vóór we hier kwamen. De vorige dagen zijn we wel verwend geweest.

Het internet doet het dan weer wel, ofschoon Facebook, twitter en de krant niet bereikbaar zijn. Maar er komt nieuws binnen via Google. Vorige week: volgens de woordvoerder van de eerste minister waren er zijn geen onlusten en was het land absoluut veilig. Eergisteren: dezelfde woordvoerder verklaart dat de problematische toestand, die er eigenlijk niet was, nu toch onder controle is. CNN: ongeveer 12 000 mensen zijn opgepakt.

In de auto durft onze begeleider, nadat hij nu een tiental dagen in ons gezelschap is, wat openhartiger praten. De EPRDF, de regeringspartij, kwam in de jaren negentig op democratische wijze aan de macht. Bij de verkiezingen van 2005 verloor ze 209 van de 536 zetels die ze won in 2000, en dat niettegenstaande door EU-waarnemers vastgestelde misbruiken bij de stembusgang. Maar bij de verkiezingen van 2015 haalde de partij op miraculeuze wijze 100 % van de stemmen. Toen waren er geen waarnemers meer aanwezig. Het is deze regering, geleid door de Tigre-stam, die door haar grondpolitiek aan de basis ligt van het protest dat officieel niet bestaat.

Ook met de buurlanden Somalië en Eritrea blijven de problemen aanslepen, waardoor de grensgebieden tot no-go zone verklaard zijn. Sinds Eritrea zich afscheurde, met de steun van de US en Groot-Brittannië, heeft Ethiopië geen zeehaven meer. De invoer gebeurt nu via Djibouti. Vanuit de stad Menelek wordt nu met de hulp van Turkije een spoorweg aangelegd naar de grens met Djibouti, om zo de Golf van Aden te bereiken.

We tweede dag van onze rit rijden we door het Sinaï-gebergte. Ethiopiërs houden van bijbelse namen. Ze hebben ook nog een Jordaan, een berg Tabor, een stad Nazareth.

Als we afdalen wordt het land weer vruchtbaarder, de gerst- en tefvelden wisselen elkaar af. Rond. 16u00 zijn we in de rand van Addis Abeba, midden de rommelige woonwijken en het drukke spitsverkeer. We zijn dit gedoe niet meer gewoon, na onze reis door het wijdse noorden. Maar dit is maar een korte tussenstop. Morgen wisselen we ons busje voor een 4x4 om het zuiden te verkennen. Een ander Ethiopië lokt.