8u00. Onze Nederlandse reisgenoten zijn terecht, de groep is compleet. Vandaag start de trip naar het noorden. Onze eerste overnachting wordt Debre Markos. Over de Entoto-heuvel komen we op het platteland. Het is maandag en het gewone leven herpakt. Veel mensen op de weg, in alle dorpen marktjes, kuddes koeien, ezels en schapen op en langs de baan. Het golvende landschap heeft een ruitenpatroon van oker en groen en her en der staan huttendorpen tussen de velden. Opvallend hoe het land benut wordt voor landbouw en veeteelt.

We stoppen in Debre Libanos voor een bezoek aan het klooster. Het complex dateert uit de 12de eeuw maar werd in de 16de met de grond gelijk gemaakt door moslimtroepen. Nu staat er alleen een lelijke kerk uit de 19de eeuw. Voor de Ethiopiërs is dit een belangrijk heiligdom en het krioelt er van de bedevaarders. Binnenin zijn er wel mooie fresco's in aandoenlijk naïeve Afrikaanse stijl. Monniken en nonnen zitten her en der op de grond, te bidden of te slapen. Op het plein voor de kerk komt een immense begrafenisstoet aan. De lijkkist wordt op de trappen neergezet en een priester in groot ornaat slaat aan het zegenen, onbewogen voor het misbaar en het geween van de vrouwen. Met moeite geraken we buiten en vinden gelukkig onze schoenen terug in het gewoel.

Zoals het iedere kerk van stand past, is hier ook een museum met rituele voorwerpen en heilige geschriften, alles nogal amateuristisch opgesteld. Prijs voor dit alles: 150 birr. Later op de middag betalen we 50 birr voor een lekkere maaltijd. Eens te meer stellen we vast dat de Ethiopiërs hun cultuurpatrimonium goed weten te exploiteren.

En dan begint de tocht naar de vallei van de Blauwe Nijl. De Ethiopiërs noemen hem Vader Nijl, hij wordt maar blauw vanaf Sudan. Dit is een van de spectaculairste landschappen die we ooit zagen. De rivier kronkelt honderden meters diep door een kloof. Immense rotspartijen wisselen elkaar af. Daarboven zweven de gieren op zoek naar hun prooi. De weg daalt af tot aan het water en daarna begint de klim naar boven. Vrachtwagens puffen met een slakkengangetje over het beschadigde wegdek dat hier en daar weggezakt is en dringend aan vernieuwing toe is. Hier en daar staat een mastodont met pech, maar dit is blijkbaar geen probleem voor de chauffeurs die elkaar als volleerde mecaniciens helpen de problemen op te lossen. De solidariteit en zelfbehulpzaamheid van zwart Afrika...

We worden nu ook voor de eerste keer geconfronteerd met de spanningen in het land. Aan de grensovergang tussen de stamgebieden staan wegversperringen en soldaten verschuilen zich in de bergen. Nu en dan kruisen we militaire voertuigen en in Debre Marcos waar we deze nacht verblijven is het leger zichtbaar aanwezig.

Misschien moeten we ons reisprogramma morgen aanpassen. Volgens NRC.nl zouden er de laatste drie weken meer dan 10 000 mensen zijn opgepakt. Zij protesteerden voor meer politieke vrijheden en tegen de willekeurige landonteigeningen door de overheid. Van samenscholingen of geweld hebben we nog niets gemerkt. De overheid zou de sociale media controleren, maar daar merken we weinig van. Het internet werkt tamelijk goed, alleen Facebook laat het afweten. Voor ons loopt alles normaal en morgen is er weer een nieuwe dag.