Van Debre Marcos naar Bahir Dar

Voorlopig is alles rustig en kunnen we onze reis voortzetten zoals gepland. Dit wordt een lange reisdag. De steden en dus de hotels zijn dungezaaid in dit gebied. Na de middag moeten we Bahir Dar bereiken. De weg is tamelijk goed en we schieten vlug op. Weer valt op hoe het vruchtbare land goed benut wordt. Maar de moderne landbouwrevolutie moet hier nog plaatsvinden. De graanaren zijn mager in vergelijking met die bij ons en van mechanisatie is helemaal geen sprake. Alles gebeurt met de hand: het graan oogsten en het gras maaien met de sikkel. Voor het transport worden ezels ingezet. Wie echt arm is moet zelf de lasten torsen. Vooral de vrouwen zijn hier de dupe van. Met zakken op het hoofd of takkenbossen op de rug leggen ze ettelijke kilometer af.

In de dorpjes is het weer heel druk. Schoolkinderen lopen af en aan (er zijn twee shifts per dag om zoveel mogelijk kinderen een kans op onderwijs te bieden), vrouwen lopen beladen naar de marktjes, kuddes schapen en runderen worden naar de weiden gedreven en daartussen slalommen de ezels met hun lasten. Ons busje moet regelmatig uitwijken voor dieren die hun eigen weg kiezen. Maar het is wel een boeiend schouwspel.

Netjes op tijd komen we aan in Bahir Dar, een levendig centrumstadje met 180 000 inwoners. On de stad wisselen hutten en stenen gebouwen elkaar af. Naast een chique bank vind je een krottenwijk. Iedereen met een hut langs de straat heeft een winkeltje.

De markt is nog volop aan de gang en we slenteren na onze lange rit tussen de kramen. Het is zoals je van een Afrikaanse markt kan verwachten: een stofferig en vies labyrint. De geuren van kruiden en specerijen zijn overweldigend. Het aanbod van tomaten, sla of andere groenten die vers geconsumeerd worden, is schaars. Wel kool, aubergines, uien, knoflook en aardappelen. En dan al die soorten specerijen, koffie, graan en rijst. Ethiopië lijdt geen honger, tenminste als er geen lange droogtes zijn zoals in 1975 en 1984.

We kopen avocado's en limoentjes voor een redelijke prijs, bieden stevig af, maar betalen nog veel te veel, vijf keer meer dan onze Ethiopische gids. De blanke toerist is naar hun normen rijk en mag dus gepluimd worden.

In de vooravond genieten we van vanop een heuvel van het panorama van de stad aan de Nijl. Ons hotel ligt aan het Tana-meer waaruit de Blauwe Nijl ontstaat. Als we aperitieven op het terras aan het meer, horen we gesnuif van nijlpaarden en plotseling zien we twee stuks opduiken. De kudde zwemt dan rustig weg naar de slaapplaats.

Morgen is het feest van Sint-Joris, een belangrijke heilige voor de Ethiopische kopten. De ganse nacht horen we de gezangen uit de nabijgelegen kerk. Ethiopiërs zijn zeer gelovig en houden zich stipt aan de feestrituelen van de kerk. Ook vasten doen ze zoals voorgeschreven, elke woensdag en vrijdag en ook gedurende de lange periodes van advent en in de lente. Morgen mengen we ons tussen de gelovigen.

Bahir Dar

Op het domein van de Sint-Joriskerk is het een drukte van belang. Honderden mensen zijn afgezakt om het feest van de heilige te vieren. Iedereen is in een witte doek gewikkeld. De activiteiten spelen zich buiten de kerk af, mensen bidden, raken de kerkmuren aan, lezen in hun gebedenboek, slapen en luisteren naar de eindeloze preek van een priester. Een andere zegent een eindeloze rij gelovigen die knielen voor zijn troon.

Buiten de omheining staan gewapende politieagenten en soldaten. Samenscholingen zijn verboden en de massa kerkgangers vormt een risico. Detail: het kruisen van de polsen boven het hoofd is voldoende om aangehouden te worden.

Daarna gaan we naar de Nijlwatervallen. Met een rit langs een stoffige grindweg, een boottocht en een wandeling tussen de velden, bereiken we 'Tis Abay', de rook van de Nijl. Het water dondert over een rotsrichel naar beneden. Het is nu al spectaculair, maar in augustus, tijdens het regenseizoen is de waterval 400 meter breed. Omdat er overvloedig water is, worden hier veel groenten geteeld, maar ook Qat. De teelt is legaal en veel jongeren kauwen het voor de opwekkende eigenschappen.

Op de terugvaart met de boot hebben we een muzikant aan boord. Hij vraagt mijn naam en debiteert een ode aan mijn persoon in de hoop een paar birr te ontvangen.

En dan hebben we pech met de wagen, een lekke band. Het euvel wordt verholpen en we rijden verder tot we een paar kilometer verder weer lek rijden. De chauffeur moet nu met de twee banden op zoek naar hulp. Hij kan meerijden met een busje en wij blijven achter. Geen nood, we zetten ons op het 'terras' van een hut. Twee mooie jonge vrouwen doen alles om ons te verwennen: stoelen en een tafeltje worden neergepoot, we krijgen moutthee en gebrande maïskorrels. Uiteraard is ons verblijf hier een sensatie en de helft van het dorp komt poolshoogte nemen. Voor ons is het een leuk intermezzo om de voorbijgangers te observeren. Niemand is gehaast, alles verloopt op het trage Afrikaanse ritme. Alleen passeert nu en dan een gammele afgeladen bus, die alles onder het stof bedelft.

Zonder verdere problemen komen we weer in de stad. Op het Tana-meer nemen we de boot naar de eilanden, waar een twintigtal oude kloosters zijn gevestigd. We bezoeken er twee. Het mooiste is het nog originele Ura Kedane-klooster uit de 13de eeuw. Hier leven meer dan honderd monniken, waaronder nog veel novicen. De ronde kerk dateert uit de 17de eeuw en is gebouwd rond het heilige der heiligen, waar alleen de priester mag komen. Met haar rieten dak is ze ontegensprekelijk Afrikaans. Binnenin zijn alle wanden beschilderd met taferelen uit het oude en nieuwe testament en uit de Ethiopisch-koptische hagiografie. Met stijgende verbazing bewonderen we de talrijke taferelen, die dank zij onze katholieke opvoeding dikwijls herkenbaar zijn. Typisch hier zijn de afbeeldingen van Maria (Myriam), Sint-Joris en de aartsengelen.

Als we terugvaren naar de stad worden we nog getrakteerd op een mooie zonsondergang. We dineren in het hotel, de keuze is beperkt omdat we bijna de enige toeristen zijn in het hotel en voor de derde keer op rij eet ik kip. Maar de Ethiopische wijn maakt het gerecht tot een koningsmaal.